ในสหรัฐ บุคคลใด ๆ สามารถซื้อเครื่องวิทยุทางทะเล ย่านความถี่วีเอชเอฟได้อย่างถูกกฎหมายและใช้ในการสื่อสารได้โดยไม่ต้องขอใบอนุญาตพิเศษใด ๆ ตราบใดที่ผู้ใช้งานเหล่านั้นปฏิบัติตามระเบียบบางประการที่ถูกกำหนดเอาไว้ แต่ในประเทศอื่น ๆ จำนวนมาก ผู้ใช้งานจำเป็นจะต้องมีใบอนุญาตในการออกอากาศในความถี่ทางทะเลย่านวีเอชเอฟ

ในสหราชอาณาจักร ไอร์แลนด์ และบางประเทศในยุโรป ประกาศนียบัตรสื่อสารวิทยุระยะใกล้ (Short Range Certificate) เป็นข้อกำหนดพื้นฐานในการใช้งานเครื่องวิทยุทางทะเล ย่านความถี่วีเอชเอฟที่ถูกติดตั้งไว้ โดยปกติจะได้รับหลังการอบรมสองวันและผ่านการทดสอบของหลักสูตร โดยใบรับรองเหล่านี้มีไว้สำหรับผู้ปฏิบัติงานที่ใช้งานในทะเลสาบและในบริเวณชายฝั่ง ในขณะที่ประกาศนียบัตรสื่อสารวิทยุระยะไกล (Long Range Certificate) มักจะเหมาะกับผู้ปฏิบัติงานนอกชายฝั่ง เนื่องจากประกาศนียบัตรนี้ยังอนุญาตครอบคลุมถึงวิทยุย่าน HF และ MF เช่นเดียวกับระบบ Inmarsat ส่วนใบอนุญาตวิทยุสื่อสารทางทะเลขั้นต้นสามารถขอรับได้โดยไม่ต้องผ่านการทดสอบหลักสูตร[6]

ระบบระบุตัวตนเครื่องส่งสัญญาณอัตโนมัติ (ทางทะเล)

สำหรับการใช้งานบนทางน้ำบนฝั่งในทวีปยุโรป การส่งสัญญาณระบบระบุตัวตนเครื่องส่งสัญญาณอัตโนมัติ (Automatic Transmitter Identification System: ATIS) แบบบังคับจะสื่อถึงตัวตนของเรือหลังจากการเรียกขานด้วยเสียงแต่ละครั้ง โดยเป็นรหัสหลักสิบที่เป็นสัญญาณเรียกขานแบบตัวอักษรและตัวเลขของเรือแบบเข้ารหัส หรือสำหรับเรือจากนอกภูมิภาค MMSI ของเรือจะขึ้นต้นด้วยหมายเลข "9" ซึ่งข้อกำหนดการใช้ระบบ ATIS ในยุโรป และในช่องย่านวีเอชเอฟที่สามารถใช้งานได้จะถูกควบคุมอย่างเข้มงวด ตามข้อตกลงบาเซิลฉบับล่าสุด